Wielkanoc to najważniejsze i najstarsze święto chrześcijańskie. Początkowo obchodzone było w dniu żydowskiego święta Pesach (14 dnia miesiąca Nisan według kalendarza żydowskiego, marzec-kwiecień wg kalendarza gregoriańskiego). Jednak w związku z licznymi sporami wśród gmin chrześcijańskich w 325 r. ujednolicono datę święta, które od tej pory miało przypadać zawsze w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca.
Z upływem wieków obrzędy Wielkiej Nocy łączyły się z tradycjami ludowymi tworząc swoisty klimat tego święta, często charakterystyczny dla danego kraju lub regionu. Jednak w związku z wieloma negatywnymi czynnikami, m.in. ciągłym brakiem czasu, zanikaniem więzi społecznych, wielkanocne zwyczaje zaczęły również odchodzić w niepamięć. By choć w minimalnym stopniu zapobiec temu procesowi zorganizowaliśmy wystawę, której tematyka nawiązuje do wielkanocnych tradycji ludowych. „Wielkanoc w malarstwie rodzajowym” powstała ze zbiorów Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Warszawie. Instytucja ta każdego roku organizuje plenery tematyczne, nawiązując współpracę z artystami, jednocześnie pozyskuje nowe obiekty do swojej kolekcji. Na wystawie prezentowanych jest 21 obrazów malarzy współczesnych, wykonanych w różnych technikach – olejnej, akrylowej, akwarelowej. Prace utrzymane w ludowej stylistyce przedstawiają mniej lub bardziej znane, choć mimo wszystko zanikające tradycje wielkanocne.